Σύμφωνα
με
το
πρόγραμμα
Ψηφιακή
Μέριμνα
ΙΙ,
ύψους
141 εκατομμυρίων
ευρώ,
θα
διατεθούν
επιταγές
200 ευρώ
σε
όλους
τους
εκπαιδευτικούς με στόχο
την
ενίσχυσή τους στη
νέα
ψηφιακή
εποχή,
στο
πλαίσιο
της
ευρύτερης επένδυσης στον
ψηφιακό
μετασχηματισμό της
εκπαίδευσης. Υλοποιείται με τη συνεργασία των υπουργείων Οικονομίας, Παιδείας, Εργασίας
και Ψηφιακής
διακυβέρνησης.
Στο
συγκεκριμένο
πρόγραμμα
διακηρύσσεται «Οικοδομούμε στο κεκτημένο της τηλεκπαίδευσης».
Πολύ
σαφείς
οι
διατυπώσεις
για
τον
στόχο
του
σχεδίου,
δεν
αφήνουν
καμιά
αμφιβολία
ότι
πρόκειται
για
ένα
ακόμη
βήμα
κανονικοποίησης και νομιμοποίησης της νέας ψηφιακής εκπαιδευτικής πραγματικότητας.
Ποια
όμως
ήταν
τα
πραγματικά
«κεκτημένα»
της
τηλε-«εκπαίδευσης», όλο το διάστημα εφαρμογής της; Τα γνωρίσαμε
βιωματικά
μέχρις
ότου
επιβεβαιωθούν
και
ερευνητικά:
απογειώνει
τις
ταξικές
ανισότητες
και
αποκλείει τους φτωχούς μαθητές, όχι επειδή δεν
έχουν τον «εξοπλισμό», αλλά κυρίως λόγω των συνολικά εξαιρετικά δύσκολων
συνθηκών ζωής στα σπίτια τους και των μειωμένων κινήτρων για συμμετοχή.
Μεταθέτει το κόστος και την ευθύνη της μάθησης στις οικογένειες. Δημιουργεί δυσαναπλήρωτα μαθησιακά κενά και σπάει την κοινωνικότητα
και
τη
σχολική κοινωνικοποίηση (αυξημένη αποξένωση και απομόνωση). Προκαλεί ψυχολογικά
προβλήματα
και
εθισμό
των
μαθητών
στον
ψηφιακό
κόσμο.
Καταστέλλει τις καταλήψεις, ελέγχει και πειθαρχεί την εκπαιδευτική κοινότητα. Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις
με
ωράριο
λάστιχο
και
προσλήψεις
3μηνιτών
αναπληρωτών.
Καμία
και
κανένας
δεν
μπορεί
να
ισχυριστεί
πλέον
ότι
δεν
γνωρίζει
τις
καταστροφικές
επιπτώσεις
των
τηλε-«μαθημάτων». Σύσσωμη σχεδόν η παραταξιακή βεντάλια στον συνδικαλισμό, νομιμοποίησε την
απάτη
της
τηλε-«εκπαίδευσης» και μάλιστα πρόβαλε στις διεκδικήσεις της τη διάθεση τεχνολογικού εξοπλισμού από το κράτος σε μαθητές και εκπαιδευτικούς,
προκειμένου να αρθούν οι ανισότητες στην πρόσβαση. Μήπως τώρα
με
το
voucher, ο
αγώνας
τους
«δικαιώνεται»;
Η
αποδοχή
του
voucher από
τη
μια
θα
μονιμοποιήσει την
τηλε-«εκπαίδευση» σε
έκτακτες καταστάσεις (βλέπε
τον
πρόσφατο χιονιά και
τις
μαθητικές καταλήψεις), από
την
άλλη
θα
μας
οδηγήσει στο μεικτό
σύστημα
εκπαίδευσης.
Πολύ
εμφατικά,
η
κατεύθυνση
αυτή
δίνεται
ήδη
από
το
Υπουργείο
με
τις
εντατικές
επιμορφώσεις
σε
ψηφιακές
δεξιότητες
για
την
εξοικείωση με τις πλατφόρμες του ΠΣΔ και των αντίστοιχων πολυεθνικών και την εφαρμογή της ανεστραμμένης τάξης.
Με την
εξαργύρωση του voucher και
«λυμένο»
το
ζήτημα
του
εξοπλισμού, το Υπουργείο θα μας
κουνάει
το
δάχτυλο
στις
κάθε
λογής
αξιολογήσεις για ανεπαρκή παραγωγή ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού,
για
ελλιπή
εφαρμογή της ανεστραμμένης τάξης.
Θα
δείχνει
επίσης
μηδενική
ανοχή
στις
μαθητικές καταλήψεις μετατρέποντάς μας σε
εσωτερικά ΜΑΤ της σχολικής ζωής,
διότι καίγεται και η συνδικαλιστική δικαιολογία
να
μην
παρέχουμε
τηλεκπαίδευση
από
το
σπίτι,
αφού πια θα έχουμε «εξασφαλισμένο τον εξοπλισμό».
Με
επίγνωση
των
οικονομικών
δυσκολιών
που
αντιμετωπίζουμε οι εκπαιδευτικοί και ιδιαίτερα οι αναπληρωτές, το Υπουργείο
ρίχνει
ένα
δέλεαρ
για
να
πιαστούμε
στην
φάκα
της
αντιδραστικής
του
πολιτικής.
Αν
ενδιαφερόταν
για
την
ουσιαστική
ενίσχυση
του
σχολείου
και
των
εκπαιδευτικών,
θα
είχε
κάνει
πολύ
διαφορετικές
κινήσεις
από
αυτές
που
επιχειρεί.
Στεκόμαστε απέναντι σε αυτή την πολιτική και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με
βάση τα ταξικά συμφέροντα και τις βασικές κοινωνικές ανάγκες μαθητών και
εκπαιδευτικών. Συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις μας: δεν εργαζόμαστε
για την αξιολόγηση - κατηγοριοποίηση των σχολείων. Παλεύουμε για μείωση των
μαθητών στα τμήματα, μείωση της ύλης και των εξετάσεων, προσλήψεις μόνιμων
εκπαιδευτικών.
Η
οργή που προκλήθηκε από την εφαρμογή της τηλε-«εκπαίδευσης» δεν θα εξαργυρωθεί
με voucher. Καμία συναίνεση, καμία ανοχή - δεν αποδεχόμαστε το voucher. Η δυσαρέσκειά μας να εκφραστεί μέσα
από συλλογικούς αγώνες και στάση αξιοπρέπειας απέναντι στη χυδαία επιχείρηση
εξαγοράς μας και στην επιχείρηση νομιμοποίησης της επίθεσης της τηλε-«εκπαίδευσης».
