Συνέδρια ΟΛΜΕ-ΔΟΕ: Πλήρης αποκοπή από τους προβληματισμούς του κλάδου – Συμμόρφωση και υποταγή

         Πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα τα συνέδρια των δύο μεγάλων εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.

Το μεν πρώτο (ΔΟΕ) έμοιαζε πιο πολύ με επιστημονική ημερίδα, παρά με συνέδριο συνδικαλιστικής οργάνωσης. Η επίθεση της αξιολόγησης δεν αποτέλεσε θέμα συζήτησης, μιας και η υποταγή των «κοινών κειμένων» βαφτίστηκε «επιτυχής απάντηση του κλάδου». Από την άλλη, η ΔΟΕ έχει το ντροπιαστικό προνόμιο να είναι η πρώτη Ομοσπονδία που νομιμοποίησε τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, δηλαδή το Ν.4808 (Χατζηδάκη). Πέρα από τη φασαρία που έγινε στο συνέδριο, η αλήθεια είναι ότι και αυτοί που στο συνέδριο έκαναν ότι διαφωνούν, στις ΣΕΠΕ είχαν συμμετάσχει κανονικά στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και, μάλιστα, χωρίς να κάνουν φασαρία.

Το συνέδριο της ΟΛΜΕ χαρακτηρίστηκε από τη συμφωνία… υψηλού επιπέδου ανάμεσα στις διάφορες κυβερνητικές δυνάμεις ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, οι οποίες πέρασαν πολυσέλιδη απόφαση αποδοχής της αξιολόγησης. Η συμφωνία αυτή αποτέλεσε την επίσημη κοινή απόφασή τους να υπηρετήσουν την επίθεση του συστήματος και πέρασε ενάντια στη μαζική και με χίλιους τρόπους εκφρασμένη αντίθεση του κλάδου στην αξιολόγηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε καμία συνέλευση καμία από τις ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ δεν είχαν τολμήσει να ενημερώσουν τους εκπαιδευτικούς ότι τα έχουν συμφωνήσει στην κατεύθυνση της κοινής κεντρικής απόφασης στο Συνέδριο. Αυτό το ηθικό πραξικόπημα συνοδεύτηκε από το αντίστοιχο διαδικαστικό: Ενώ, υποτίθεται, εξελισσόταν το Συνέδριο, ένα δεύτερο, παράλληλο παρα-συνέδριο λάμβανε χώρα στις διαβόητες πλέον «επιτροπές θέσεων», δηλαδή σε άλλη αίθουσα, όπου οι παρατάξεις έκαναν τα παζάρια τους. Προϊόν των παζαριών αυτών ήταν το 22σέλιδο κοινό κείμενο, το οποίο οι συνεργαζόμενες κυβερνητικές παρατάξεις επέβαλαν να ψηφιστεί κατευθείαν (χωρίς δικαίωμα τοποθετήσεων από συνέδρους), «μιας και υπήρχε συμφωνία στην επιτροπή θέσεων»!

Οι παραπάνω αθλιότητες αποτέλεσαν τη φυσιολογική συνέχεια των αντίστοιχων αθλιοτήτων που είχαν διαπράξει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όλη την περίοδο από τα προηγούμενα συνέδρια. Ταυτόχρονα, δείχνουν πόσο πολύ εκνευρισμό έχει δημιουργήσει στους κύκλους του συστήματος η συνεχιζόμενη απροθυμία των εκπαιδευτικών να συναινέσουν στην επίθεση, μιας και αποκαλύπτεται ανάγλυφα εντελώς (ίσως περισσότερο από όσο θα ήθελαν) πόσο «διαφωνούν» μεταξύ τους οι κυρίαρχες δυνάμεις.

Η περίοδος που ακολουθεί θα χαρακτηριστεί από νέα ένταση της επίθεσης. Ο νόμος πλαίσιο που περνάει (πάλι!) καλοκαιριάτικα δείχνει τις διαθέσεις τους. Ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία θα απογειώσει τα λαϊκά προβλήματα που θα αγγίξουν το επίπεδο επιβίωσης.

Σε τέτοιες συνθήκες είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι ο έλεγχος της λαϊκής δυσαρέσκειας θα είναι παιχνιδάκι.

Η Δικτύωση των Εκπαιδευτικών για την ανατροπή της αξιολόγησης θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη για να ζωντανέψει τις διαδικασίες στα πρωτοβάθμια σωματεία, για να ανοίξει μαζική αγωνιστική χαραμάδα από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Μια χαραμάδα που, αν ανοίξει, όχι μόνο δεν θα χρειαστεί τη συναίνεση των συνδικαλιστικών ηγεσιών, αλλά θα είναι αντικειμενικά ενάντια σε αυτές, γιατί θα είναι ενάντια στον πυρήνα της επίθεσης του συστήματος.

Ιούλιος 2022

Η αξιολόγηση δεν τελείωσε με την Έκθεση αποτίμησης

Η επίθεση συνεχίζεται  -  Ο αγώνας είναι μπροστά μας! 

Με φανερή και αναμενόμενη την κόπωση και υπόγεια την απογοήτευση και την οργή, προχωρούμε οι εκπαιδευτικοί της Α΄/θμιας και της Β΄/θμιας στη λήξη του διδακτικού έτους. Η τακτική της διαρκούς εντατικοποίησης στην εργασία συνεχίζεται μέσα στις «διακοπές» με την ευθύνη για την «επ’ αόριστον» αναμονή παραλαβής των σχολικών βιβλίων, τις ηλεκτρονικές εγγραφές των μαθητών/τριών, κ.ά. Μια εντατικοποίηση που καθιέρωσε η αξιολόγηση και η εξεταστική υστερία της κυβέρνησης, με νέους αποκλεισμούς και κατηγοριοποιήσεις μέσω των ποικίλων νέων εξετάσεων (PISA και τύπου PISA για Δημοτικά και Γυμνάσια). Βιώσαμε τις «μεγάλες αναμετρήσεις» των πανελλαδικών με την ΕΒΕ αλλά και των προαγωγικών στα Λύκεια με την Τράπεζα Θεμάτων. Το ότι δεν οδηγηθήκαμε σε μια καθαρή εξεταστική «σφαγή», όπως όταν πρωτοεφαρμόστηκε η ΤΘ το 2014,  οφείλεται στο ότι η κυβέρνηση επέλεξε να περάσει καταρχάς «με το μαλακό» τη σκληρή πολιτική της, καθώς θυμάται και φοβάται τις αντιδράσεις γονέων-μαθητών-εκπαιδευτικών, που τότε ήταν άμεσες και μαζικές. Έτσι, με τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών και τις οικονομικές θυσίες των κηδεμόνων προς τα φροντιστήρια, επιβίωσε των εξετάσεων αυτών σημαντικό ποσοστό μαθητών/τριών για φέτος.

Από την άλλη, η αποθάρρυνση των μαθητών των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων με χαμηλή επίδοση και η αποδοχή του ότι δε θα μπορέσουν να προχωρήσουν -τουλάχιστον στα ΓΕΛ- και άμεσα θα αλλάξουν τύπο σχολείου ή θα το εγκαταλείψουν, είναι στόχοι του υπουργείου υπέρ των ταξικών φραγμών και της αύξησης των ανισοτήτων, στους οποίους πέτυχε. Ανάλογα αποτελέσματα φέρνει και ο επόμενος «κόφτης» για την τριτοβάθμια, η δεύτερη εφαρμογή της ΕΒΕ μαζί με την απόφαση για 8000 περίπου λιγότερους εισακτέους από πέρυσι. 

Αμέσως μετά τις εξετάσεις, έγιναν οι συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων για την έγκριση της τελικής έκθεσης εσωτερικής αξιολόγησης των σχολείων. Με τη Δικτύωση δώσαμε τον αγώνα στα σωματεία μας και στους συλλόγους σε κάθε σχολείο, για την προκήρυξη και τη στήριξη των στάσεων εργασίας, τη συμμετοχή στην απεργία -αποχή σε όσες ΕΛΜΕ την είχαν προκηρύξει και την καταψήφιση των εκθέσεων σε όσες περιοχές δεν υπήρχε τίποτε από τα δυο προηγούμενα.

Η εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα είναι η εξής:

Για την Α΄/θμια: Φαίνεται ότι υπερτέρησε η κατάθεση των ενιαίων κειμένων που προώθησε η ΔΟΕ, χωρίς όμως να έχουμε ποσοτικά στοιχεία για αυτή την επιλογή, ενώ υπήρξαν και σχολεία στα οποία καταγράφτηκε η συμμετοχή στην απεργία-αποχή που είχαν κηρύξει κάποιοι ΣΕΠΕ. Σε πολλά σχολεία δεν πραγματοποιήθηκε καν η ορισμένη από το νόμο συνεδρίαση και οι προϊστάμενοι/διευθυντές προχώρησαν «εν λευκώ» στην ανάρτηση των κειμένων. Η άποψη της επικράτησης των κοινών κειμένων διαδόθηκε και κεντρικά, με το πρόσημο της «νίκης του κινήματος» και καμιά παράταξη δεν προχώρησε σε σχετική ανακοίνωση. Ούτε λόγος δε, για το τι μπορεί να επακολουθήσει με την εξωτερική αξιολόγηση του Ιουλίου.

Για τη Β΄/θμια, όπου δεν υπήρχε κεντρική «γραμμή» από την ΟΛΜΕ: Στην πλειοψηφία των σχολείων έγιναν οι συνεδριάσεις, συζητήθηκαν και εγκρίθηκαν οι εκθέσεις των ομάδων. Με την αναμενόμενη τάση θετικής βαθμολόγησής τους. Πολύ μικρή συμμετοχή καταγράφτηκε στην απεργία-αποχή που είχαν προκηρύξει τοπικές ΕΛΜΕ. Στις περιπτώσεις όπου παρατάξεις που προωθούσαν τα κοινά κείμενα είχαν ισχυρή επιρροή σε συλλόγους διδασκόντων (π.χ. μέσω διευθυντών), εγκρίθηκαν τα κοινά κείμενα. Μεγαλύτερη συμμετοχή και διασπορά σε σχολεία καταγράφτηκε στη στάση εργασίας. Επίσης,  γνωρίζουμε ότι υπήρξαν  και μεμονωμένες περιπτώσεις καταψήφισης.

Συνολικά: Παρατηρείται μια αντίφαση μεταξύ των θέσεων των κυρίαρχων συνδικαλιστικών παρατάξεων και της θέλησης και αντίδρασης των συναδέλφων. Ενώ ουδεμία σοβαρή προσπάθεια έγινε από τις πρώτες (όπως και από τις λεγόμενες αριστερές, αγωνιστικές) για την προώθηση είτε της απεργίας-αποχής είτε της στάσης εργασίας, καταγράφτηκαν αντιστάσεις μέσα στους συλλόγους. Έτσι, η προηγούμενη γραμμή της νομικής κάλυψης μετασχηματίστηκε σε γραμμή αδράνειας.   

Η Δικτύωση εμφανίστηκε με συγκεκριμένες επιλογές στην κατεύθυνση της ανατροπής και, σε αυτή τη φάση, πίεσε αρκετές ΕΛΜΕ να κηρύξουν στάση εργασίας, με ολιγάριθμες αλλά δυναμικές παρεμβάσεις είτε στα ΔΣ, είτε στις μικρής συμμετοχής συνελεύσεις, όπου έγιναν. Παράλληλα (στο κείμενο-κάλεσμα της 10^ης/6), θέσαμε στη διάθεση των συναδέλφων μια πρόταση καταψήφισης της έκθεσης, για όπου αυτό θα ήταν απαραίτητο να καταγραφεί στα πρακτικά. Με συστηματική προσπάθεια στα σχολεία, συνομιλήσαμε και πείσαμε συναδέλφους/συναδέλφισσες να απέχουν.

Δώσαμε έμφαση στη στάση εργασίας. Φάνηκε ότι ήταν ρεαλιστικός στόχος που πετύχαμε να συντηρήσει ή να αναδείξει σε αρκετά σχολεία έναν πυρήνα συναδέλφων που εξέφρασε την αντίθεσή του στην αξιολόγηση και που στο άμεσο μέλλον θα είμαστε μαζί για τη συνέχεια. Το πόσο σημαντικό είναι αυτό το μικρό ποσοστό, μας το έδειξαν οι αντιδράσεις της διοίκησης, όταν διευθυντές απείλησαν με επανάληψη προσκλήσεων για τη διεξαγωγή των συνεδριάσεων ή προσπάθησαν να μη γίνουν καθόλου συνεδριάσεις, ώστε να μην καταγραφεί καμιά αντίρρηση.

Έχουμε και σε άλλες περιπτώσεις σημειώσει ότι ιδεολογικά η κυβέρνηση δεν έπεισε για τα θετικά αποτελέσματα της  αξιολόγησης και αναγκάστηκε με δικαστικές αποφάσεις να σύρει τον κλάδο στην εφαρμογή της, με την πολύτιμη βοήθεια συνδικαλιστικών ηγεσιών και παρατάξεων. Όπως και ότι ένα μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών είτε δεν συμμετείχε καθόλου στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των σχεδίων δράσης των ομάδων, είτε το έκανε με «βαριά καρδιά» αφήνοντας σε πρόθυμους διευθυντές, συντονιστές και άλλα επίδοξα στελέχη τη «βρώμικη» δουλειά. Πάντως, η δουλειά αυτή έγινε και οι εκθέσεις -ως κοινά κείμενα ή ως κείμενα που προέκυψαν με τους παραπάνω τρόπους- εγκεκριμένες είναι στη διάθεση του ΙΕΠ και των εξωτερικών αξιολογητών. Και έπεται η επόμενη φάση.

Από 26-29 Ιουν. πραγματοποιήθηκε το 91^ο συνέδριο της ΔΟΕ και ακολουθεί, 1-4 Ιουλ., το 20^ο συνέδριο της ΟΛΜΕ, από τα οποία θα προκύψουν και τα νέα ΔΣ. Η ΔΟΕ πανηγυρίζει για τη νίκη των ενιαίων κειμένων και ουδεμία άλλη συζήτηση γίνεται για την αξιολόγηση. Για την ΟΛΜΕ, υπάρχει η ανησυχία για πιθανή προσπάθεια αλλαγής, σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση, των θέσεων των προηγούμενων συνεδρίων σχετικά με την αξιολόγηση. Σε κάθε περίπτωση, καθώς οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν απαξιωθεί και λόγω της στάσης τους στην αξιολόγηση μετά την απεργία-αποχή του Οκτώβρη, όλες οι παρατάξεις – συμπεριλαμβανομένων εκείνων του αγωνιστικού ρεφορμισμού - φαίνονται να ενδιαφέρονται μόνο για την αυτοσυντήρησή τους, μια λογική που μόνο ήττες φέρνει.

Επιμένουμε στην κοινή δράση και στην άσκηση πιέσεων στα σωματεία για μια αγωνιστική διέξοδο. Χωρίς αυταπάτες για το ρόλο των υποταγμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Κόντρα στις λογικές ανάθεσης. Ο κεντρικός αγώνας ενάντια στη βάρβαρη, ταξική πολιτική στην εκπαίδευση παραμένει ο μεγάλος στόχος και το ουσιαστικότερο κομμάτι της δουλειάς μας γίνεται καθημερινά στα σχολεία. Από τις εκεί σχέσεις και συμμαχίες, επιτυγχάνονται μικρές νίκες. Από εκεί μπορούμε πάλι να πιάσουμε το νήμα για μαζικότερη συμμετοχή στις συνελεύσεις των σωματείων, χωρίς τις οποίες δεν οικοδομούνται προϋποθέσεις  για ανατροπή όχι μόνο της αξιολόγησης αλλά και όλων των αντιδραστικών αλλαγών στα εργασιακά μας και στη δημόσια εκπαίδευση συνολικά (μην ξεχνάμε ότι το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια προχωράει).

Το προεκλογικό κλίμα που διαμορφώνεται, δύσκολα ευνοεί την προώθηση τέτοιων αγώνων, ωστόσο,  δεν πρέπει να μας σταθεί εμπόδιο. Η γενική ζοφερή εικόνα με τον πόλεμο, την ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, τα εγκλήματα στο μεταναστευτικό και την κάθε αδιανόητη μέχρι πρότινος κρατική αυθαιρεσία να γίνεται νόμος, δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού και αναβολής.

Σε ό,τι μας αναλογεί, η σύνδεση της κίνησης για την ανατροπή της αξιολόγησης με όλα τα θέματα που αφορούν την εκπαίδευση, η προβολή τους σε γονείς-κηδεμόνες και στους μαθητές/στις μαθήτριές μας, ο συντονισμός με τις αντίστοιχες κινήσεις φοιτητών-πανεπιστημιακών, είναι κατευθύνσεις για τη δημιουργία μετώπου που τις επιδιώκουμε και προσπαθούμε να τις κάνουμε πράξη. Η επίθεση συνεχίζεται. Οι αγώνες βρίσκονται μπροστά μας.

Για το κείμενο σε μορφή pdf για εκτύπωση πατήστε εδώ!