Πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα τα συνέδρια των δύο μεγάλων εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.
Το μεν πρώτο (ΔΟΕ)
έμοιαζε πιο πολύ με επιστημονική ημερίδα, παρά με συνέδριο συνδικαλιστικής
οργάνωσης. Η επίθεση της αξιολόγησης δεν
αποτέλεσε θέμα συζήτησης, μιας και η υποταγή των «κοινών κειμένων»
βαφτίστηκε «επιτυχής απάντηση του κλάδου». Από την άλλη, η ΔΟΕ έχει το ντροπιαστικό προνόμιο να είναι η πρώτη
Ομοσπονδία που νομιμοποίησε τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, δηλαδή το Ν.4808
(Χατζηδάκη). Πέρα από τη φασαρία που έγινε στο συνέδριο, η αλήθεια είναι ότι
και αυτοί που στο συνέδριο έκαναν ότι διαφωνούν, στις ΣΕΠΕ είχαν συμμετάσχει
κανονικά στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και, μάλιστα, χωρίς να κάνουν φασαρία.
Το συνέδριο της ΟΛΜΕ
χαρακτηρίστηκε από τη συμφωνία… υψηλού επιπέδου ανάμεσα στις διάφορες
κυβερνητικές δυνάμεις ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, οι οποίες πέρασαν πολυσέλιδη απόφαση αποδοχής
της αξιολόγησης. Η συμφωνία αυτή αποτέλεσε την επίσημη κοινή απόφασή τους να υπηρετήσουν την επίθεση του συστήματος
και πέρασε ενάντια στη μαζική και με χίλιους τρόπους εκφρασμένη αντίθεση του
κλάδου στην αξιολόγηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε καμία συνέλευση καμία από
τις ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ δεν είχαν τολμήσει να ενημερώσουν τους εκπαιδευτικούς
ότι τα έχουν συμφωνήσει στην κατεύθυνση της κοινής κεντρικής απόφασης στο
Συνέδριο. Αυτό το ηθικό πραξικόπημα συνοδεύτηκε από το αντίστοιχο διαδικαστικό:
Ενώ, υποτίθεται, εξελισσόταν το Συνέδριο, ένα δεύτερο, παράλληλο παρα-συνέδριο
λάμβανε χώρα στις διαβόητες πλέον «επιτροπές θέσεων», δηλαδή σε άλλη αίθουσα,
όπου οι παρατάξεις έκαναν τα παζάρια τους. Προϊόν των παζαριών αυτών ήταν το
22σέλιδο κοινό κείμενο, το οποίο οι συνεργαζόμενες κυβερνητικές παρατάξεις
επέβαλαν να ψηφιστεί κατευθείαν (χωρίς δικαίωμα τοποθετήσεων από συνέδρους),
«μιας και υπήρχε συμφωνία στην επιτροπή θέσεων»!
Οι παραπάνω αθλιότητες αποτέλεσαν τη φυσιολογική συνέχεια των αντίστοιχων αθλιοτήτων που είχαν διαπράξει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όλη την περίοδο από τα προηγούμενα συνέδρια. Ταυτόχρονα, δείχνουν πόσο πολύ εκνευρισμό έχει δημιουργήσει στους κύκλους του συστήματος η συνεχιζόμενη απροθυμία των εκπαιδευτικών να συναινέσουν στην επίθεση, μιας και αποκαλύπτεται ανάγλυφα εντελώς (ίσως περισσότερο από όσο θα ήθελαν) πόσο «διαφωνούν» μεταξύ τους οι κυρίαρχες δυνάμεις.
Η περίοδος που ακολουθεί
θα χαρακτηριστεί από νέα ένταση της επίθεσης. Ο νόμος πλαίσιο που περνάει
(πάλι!) καλοκαιριάτικα δείχνει τις διαθέσεις τους. Ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία
θα απογειώσει τα λαϊκά προβλήματα που θα αγγίξουν το επίπεδο επιβίωσης.
Σε τέτοιες συνθήκες
είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι ο έλεγχος της λαϊκής δυσαρέσκειας θα είναι
παιχνιδάκι.
Η Δικτύωση των
Εκπαιδευτικών για την ανατροπή της αξιολόγησης θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη για να ζωντανέψει τις διαδικασίες στα
πρωτοβάθμια σωματεία, για να ανοίξει μαζική αγωνιστική χαραμάδα από τους ίδιους
τους εκπαιδευτικούς. Μια χαραμάδα που, αν ανοίξει, όχι μόνο δεν θα
χρειαστεί τη συναίνεση των συνδικαλιστικών ηγεσιών, αλλά θα είναι αντικειμενικά
ενάντια σε αυτές, γιατί θα είναι ενάντια στον πυρήνα της επίθεσης του
συστήματος.
Ιούλιος 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου